.....

... gdy skończyłam szkołę wyjechalam do Poznania, do pracy.. przez ponad rok nic się nie działo.. zapomniałam że istnieje ta franca ,,nerwica,,

Poznałam chłopaka, było wspaniale, ale był jeden mały szczegół... po każdej imprezie miałam lęki... Nie lubiłam kiedy pił, choć był wesoły, towarzyski i kochany... Nie wiedziałam czemu się tego boję... (sama bardzo mało i rzadko pije)

Pewnego razu natrafiłam na artykuł o DDA... dorosłe dziecko alkoholika... Tak, mój tata pije, bardzo dużo.. nigdy nikomu krzywdy nie robił, a strasznie tego nie nawidzilam... Tak to czytając stwierdziłam że mam od tego nerwice lękową... zdarzenia z dzieciństwa mogą odbić się na człowieku w dorosłym życiu..

Wszystko na to wskazywało...

Nie mam żalu do ojca, jest wspaniałym człowiekiem....