Dawno temu na oceanie istniała wyspa, którą zamieszkiwały emocje, uczucia oraz ludzkie cechy. Pewnego dnia wyspa zaczęła tonąć. Miłość czekała do ostatniej chwili. Gdy pozostał tylko skrawek lądu, poprosiła o pomoc. Bogactwo powiedziało, że na jego pokładzie nie ma miejsca na Miłość. Duma stwierdziła, że Miłość na pewno by wszystko popsuła na jej uporządkowanym statku. Na zbutwiałej łódce podpłynął Smutek, ale zaraz odpłyną w dal sam jak palec. Dobry Humor przepłynął obok Miłości, nie zauważając jej, bo był tak bardzo rozbawiony... Nagle Miłość usłyszała:
- Chodź! Zabiorę cię ze sobą! - powiedział nieznajomy starzec. Miłość była taka szczęśliwa, że zapomniała zapytać, kim jest jej wybawca. Dopiero Wiedza jej powiedziała:
- To był Czas bo tylko on rozumie, jak ważna w życiu każdego człowieka jest Miłość...

[Haa^^ wczorajszy wieczór zaliczam do udanych ;D]

;*