w poniedziałek, albo w piątek się pożegnamy.

czuje się okropnie.

boje się strasznie.. nie chcę nigdzie jechać.

nawet sobie nikt nie wyobraża jak ja bede okropnie tesknic.

ale jak wroce to On bedzie juz szczesliwy..

moze nawet zajety.. ulozy sobie zycie i bedzie dobrze.

ciekawe czy ta przyjazn to przetrwa.

boje sie tego, ze jak wroce to bedziesz juz przyjaznila sie

z kimś innym.. nie chce Cie zostawiac, ale nie mam nic do gadania.

ej. nie spodziewalam sie ze tak skoncze. nawet przez chwile nie przeszlo mi to przez glowe.

chyba musze zaczac sie pakowac.

liste potrzebnych rzeczy juz zrobilam.

jeszcze wypadalo by isc na jakies zakupy.

ale to juz nie dzis..

i pomyslec ze wlasna mama mnie tak ladnie uzadzila.

oddala mnie. pozbyla sie mnie, i jeszcze tlumaczy sie ze proboje mnie ratowac..

czuje zal, ogromny.. ;//

nie chce mi sie wiecej nic pisac na ten temat..

Kocham Cię Kubuś <3. Nie obchodzi mnie co mówią inni.