Vixen - romantyczka

Mówili na niego lovel,
bo podobno był przystojny.
Miał branie u kobiet,
w ich oczach był taki słodki.
Na pewno nie był draniem,
a jak już to nie świadomym.
Mówił, że nie ma zalet,
często wydawał się skromny.
Może miał wielki talent,
umiał sprawiać pozory.
Tak, że gdy poznawał pannę
jej los był przesądzony.
Stał i patrzył na nią z góry,
trzymając jej włosy.
Ubranie mieli na sobie 
nie więcej niż do dwóch godzin.

Druga strona, inna bajka.
Laska- rzucił ją chłopak.
Była zaangażowana,
niestety nie w jego oczach.
Normalnie nie zachwiana,
chociaż dzisiaj ma doła.
Jest taka sentymentalna,
ciężko jej się z tym uporać.
Wie, że straciła sens,
choć myślała, że jest silna.
Wylewa sporo łez,
bo wie że nie zasłużyła
na taki cios jakim był kres
tego czym żyła
i przypomina sobie chwile z eks,
gdy z nim była.

Nieopodal przechodził lovel.
Miał dobry dzień.
Nie chwaląc go przed końcem,
szedł na podryw gdzieś.
Miał tylko 4 złote,
a chciał dobrze zjeść.
Na chwilę usiadł w parku 
na ławce tuż obok niej.
Prawie zapadał zmierzch,
więc nie widziała twarzy, 
a do tego padł cień drzew
na niego usiadłszy.
On przeliczał drobne, 
choć wiedział ile ma ich,
a na prawdę usiadł, 
by sprawdzić czy ona popatrzy.
Coś kazało mu podejść,
a jej się przedstawić,
mimo, że w jej głowie 
świat nie był poukładany.
Nie miała wtedy nikogo,
komu mogłaby się żalić.
Pomyślała, że przedstawi wtedy
cały przebieg sprawy.
On zrobił mądrą minę, 
pocieszając ją słuchał.
Nic nie robił na siłę,
kiedy czule ją przytulał.
Sprawił wrażenie dość silne,
że rozumie jej uraz.
Aby ukoić jej ból mówił : ???
Zaproponował spacer.
Mieli iść nie daleko,
ale płynęli w rozmowie
tak że szli równo z rzeką
i zanim się spostrzegli
byli gdzieś, gdzie nie wiedzą,
a żeby nie iść dalej 
usiedli na zimny beton.
Ludzie tam nie chodzili,
choć widok był piękny.
Po drugiej stronie światła
odbijały się od rzeki.
Ona dalej opowiada,
puchły już jej powieki.
Jest taka otwarta
myśli , on też jest szczery.
Nagle dostała impuls.
Ujrzała wzrok jego.
Nastała cisza, z ich słów 
zostało tylko echo.
Powoli się zbliżał,
jego serce biło lekko,
ale jej biło jakby 
zaraz miało złamać żebro.
Pocałowali się,
a potem zapłonął w nich ogień.
Podniecenie zjadło lęk,
czuła się wtedy już dobrze.
Miała podświadomą chęć, 
wtedy były jej dni płodne
i dała jakby klucz
pozwalając rozpiąć spodnie.
On miał rękę pod bluzką,
bo ocierał jej plecy.
Delikatnie rozpiął biustonosz
kładąc na ziemi, 
a drugą miał w punkcie 
najbardziej erogennym
i był dobry,
w sumie oboje byli doświadczeni.
Ona czuła podniecenie,
gdy ją całował po szyi,
ale chyba chciała więcej,
a on przecież był inny.
Czuła taki dobry smak, 
to jak nigdy za życia,
może to przez ten nastrój.
Przecież to romantyczka.
Oddała mu siebie całą,
potem zasnęli nago.
Noc była taka piękna,
gwiazdy szeptały dobranoc.
Gdy obudziła się rano,
była sama, wstając
obok niej leżało 4 złote z drobnych
i kartka z napisem : Żeby nie było,
że za darmo!
Szczaj to!...

Z papierosem w ustach i wódką w ręku szłam tak przez ulice . śmiałam się jak opętana . Idąc zauważyłam go z kumplami , zatrzymałam się spojrzałam się na niego. chwila ciszy .. nagle wybuchnęłam niepohamowanym śmiechem i odeszłam z satysfakcją że on przegrał mając nadzieję że już nigdy nie zobaczy szczęścia w moich oczach .