Teraz.

Krzyczę!!!

Krzyczę, lecz nie na głos, bo nie chcę aby inni słyszeli tą straszliwą rozpacz,

krzyczę wewnątrz siebie, bo tak jest dla mnie najlepiej...

Lecz czy naprawdę tak też musi być?

Zastanawiałeś się kiedyś nad tym?

Może ten krzyk to Twoja dusza, która woła o pomoc do Ciebie samego?

Może powinieneś niekiedy wyrzucić z siebie ten ciężar...

Boisz się?

Wiem, to normalne, każdy z nas się boi,

boi się tego co pomyślą inni lub jakie będą tego konsewencje...

Ale może to akurat pozbycie się zbędnych myśli pomoże nam odzyskać siebie na nowo?

Może właśnie tego w tym momencie potrebuje Twoja zgubiona, umęczona dusza?

Potrzebuje wyzbycia się wszelkich przygnębiających ją myśli,

potrzebuje tego uczucia ulgi jakie ją wtedy ogarnie...

Pamiętaj zachowując to wszystko wewnątrz siebie, skrywając wszystkie myśli

pogrążasz samego siebie i to kim jesteś...

Nie pozwól jedynie aby niepotrzebne zmartwienia i codzienne utrapienie zniszczyły Ciebie i Twoje własne "Ja"

Pamiętaj, że Ty jako człowiek masz prawo do bycia szczęliwym,

a szczęście osiągniesz tylko wtedy kiedy Twoja dusza będzie czysta...