Tak wiele chce powiedziec...a milcze cisza jest czymś mi obcym bo krzyczę myślami.. i czuje sie taka bezsilna wciąż sie nie zmieniam a swiat wokół rozpędza sie bardziej i bardziej ja chyba nie nadąnżam..  jest takie uczucie które mnie nie opuszcza i chowam je w sobie tak głęboko by nic mu sie nie stało by było moim własnym natchnieniem tak pieknym ze gdyby sie urzeczywistniło strata była by czym niewybaczalnym..

dziś może być lepsze ale gorsze od jutra lub jutro lepsze od dziś? 

czego mi brakuje?

nie znam odpowiedzi.. 

czas tak przemija.. nie mam czasu by życ.  

mogłabym pisać też o miłości ubrać ją w tak piekne słowa.. ale miłość mnie opuściła

choś jest w moich wspomnieniach a widze ją tak..

budząć sie obok ciebie i patrzac ci w oczy nie chce niczego od świata oddałam bym wszystko by zamknąc pętle być w tym jedynym momencie czuc sie tak bezpiecznie.. i to jak patrzysz gdy widok twoich oczu jest piekniejszy nisz miliardy gwiazd i świeci najjaśniej ze wszystkich i twój dotyk który tak mnie zniewala, dreszcz przeszywajacy mnie całą.. spojrzenie które mnie onieśmiela że boje sie ze patrząc o ułamek sekundy jeszcze wciągnie mnie tak ze nie przestane widziec innego obrazu..

kochanie wiec na co jeszcze czekam?

już kochałam tak że zatrzymywał sie świat.. 

i byłam kochana tak że byłam wstanie uwierzyć ze jestem kimś wyjątkowym..

ale zawsze jest jakieś ale.. świat już nie chce sie zatrzymać.. a ja stoje.. i nie jestem kimś wyjątkowym a zwykłym człowiekiem którego mijasz na ulicy..

chyba czułam już zbyt wiele...czułam zbyt mocno.. by teraz umieć żyć bez tego uczucia.. 

jeste uwieziona.. co nie znacy ze gdybym dała sie złapać miałabym miec coś przeciwko.

zawsze miełam jakiś cel by walczyc o coś i miałam niepokładane zapasy wiary.. teraz to śpi? a jak to obudzić?

I know you're tired of loving, of loving