Got it

Okej, znów piszę.

Nie nastawiam sie, wciąż czuję, że za dwa tygodnie spokojnie zapomnę o tym blogu.

Ale póki co dał mi do myślenia. Wczoraj do 4 rano czytałam swoje wpisy....

próbowałam przypomnieć sobie jakie to uczucie.

Czytałam głównie te ostatnie wpisy. Powiem wam, że strasznie mi sie siebie żal zrobiło. W tej chwili dałabym radę wszystkim taką, że najlepiej pójść sobie na jakieś zajęcia ruchowe, omijać sensownie jakieś gorsze jedzenie i tyle. Cieszyć sie życiem. Nie dołować każdą kalorią...

Z drugiej strony dziś rano szłam na uczelnie i próbowałam przywołać to, jak patrzyłam na innych w tamtym okresie. Jedzenie, widziałam głównie jedzenie. Nie widziałam twarzy. Czytanie o tym co tu zamieściłam wprawiło mnie w dziwny nastrój.

Trochę to dziwnie ale momentalnie zrobiłąm się głodna, i tak od późnego wieczora do 4 rano trzymał mnie głód. Waga momentalnie spadła ponad kilogram. Szczerze bardzo mnie to rozśmieszyło. Generalnie staram się być uśpiona jeśli chodzi o jedzenie... póki nie jestem głodna nie jem, znów oglądam lub czytam przepisy i to mnie jakoś uspokaja. Ale ta walka... cały czas walczyłam. Nienawidziłam siebie. Naprawdę musiało mi być ciężko. A potem będąc z kimś przytyłam 8 kg. A do TEJ pory jeszcze wiecej. Obecnie ważę jakieś 58. Ta granica wciąż się przesuwa. 

I tak to właśnie jest. Najpierw przy 51 czujesz sie tragicznie, potem to akceptujesz, tragicznie sie czujesz przy 55, znów akceptujesz, no i tak rośnie.

Da się wyjść z tego kalorycznego rygoru. Da się zapomnieć. Nadal sumienie gdzieś się odzywa ale nie jest to już taki problem.... 

Szczerze nie wiem co chcę zrobić. 

Nie zamierzam sobie obiecywać, że zmienię wszystko i będzie jak kiedyś.

Nie chcę tego. Wiem jak tam było. Wolałabym coś nowego.

Trochę więcej życia, nie?

Chyba coś w tym stylu.

BILANS:

*2 banany

*2,5 piwa ciemnego

*kawałek bagietki z jajkiem, szynką, pomidorem i avocado

*trochę podjadania przy robieniu sałatki

ten bilans jest ubogi ale nawet się nie starałam - zajęcia do późna...