Obudziłam się pośród zielonych drzew sadu
poranna rosa otuliła zaspane rzęsy
wesołe wróble śpiewały o Tobie
pieśń tęskniących serc.

Uniosłam się lekko ponad ziemię
dało o sobie znać
nagle zakołatało
tam w mej piersi mocno dla Ciebie bijące.

Drzewa szumiały żeśmy zakochani
opowiadały pszczołom historie miłości
zasłuchana w lekki szelest gałęzi
zasnęłam z Twym imieniem na ustach.

Zasnę i będę spać
i tylko małe serce
cichym szeptem
będzie do Ciebie mówić.

Tylko serca się nie poddają
one nie śpią w nocy.

_____________________________________________________________________________________________

niczego sobie smutek

pieści lękliwie plecy

i szyję

garbatym palcem

zbiera łzy

na naszyjnik łzawy

okiem podkrążonym

przeraża sam siebie

włosem suchym

i łamliwym straszy

jak podarta pierzyna

*********************************************************************************************
Potok Słów

Słowa sensowny ciąg liter.
Zdania to sensowny ciąg słów.
Słowa składane w zdania ranią.
Bardziej niż nóż wpijają się a krew.
Zarysowują w pamięci i niszczą.

O tak...wielka jest ich siła!
Decydują o losie świata.
Uśmiercają i odradzają.
Dają ukojenie,przynoszą ból.
Czym jest co co napisałeś?

Potokiem słów...

.........................................................................................................................................................

..Byłyśmy sobie tak bliskie,
nasze serca ciepłe,
jakby ogrzane ogniskiem,
Zawsze się wspierały i
nawzajem rozumiały.
Byłyśmy zawsze razem,
nigdy oddzielnie.
Ocierałyśmy sobie łzy w smutku,
a w szczęściu śmiałyśmy się razem.
Jednak los pokrzyżował nasze plany,
uwikłany w kłamstwa,
nie chciał byśmy były razem.
Podstępem rozdzielił nas...
Odeszłaś do innej,
a mnie zostawiłaś
i powiedziałaś, że
na twoją przyjaźń nie zasłużyłam...
To tak bardzo zabolało,
że śmiać mi się odechciało...
Teraz jestem sama-
ty masz ją.
Ty wylewasz łzy na jej ramię,
a ja szlocham w poduszkę.
Ty jesteś szczęśliwa,
a ja nieszczęśliwa...