ROZDZIAŁ 12.

- Cześć Zayn ! To pewnie Twoja dziewczyna ?

- Tak, to jest Nicole. Nicole to Samuel.

- Miło mi. - powiedziałam.

- Mi również. Wchodźcie.

Weszliśmy do środka wielkiego budynku. W salonie siedziała długowłosa, ruda dziewczyna o czarnych oczach i śnieżnobiałym uśmiechu palącą papierosa.

- O, cześć Zayn. - pocałowała 'mojego chłopaka' w usta.

- Otwarta dziewczyna. - powiedziałam pod nosem.

- A ty jesteś ? - spytała.

- Nicole. Dziewczyna Zayn'a.

- Alex jestem. Ładne masz oczy.

- Dziękuję. - powiedziałam sarkastycznie. Wiedziałam, że jej nie polubię.

- No więc kochani powiedzcie Nam jak długo ze sobą jesteście i jak się poznaliście.

O mój Boże. Niczego nie ustaliliśmy. Zdałam się na wersję Zayn'a, bo mi nic nie przychodziło do głowy.

- Zayn, opowiedz im.. - powiedziałam.

- Więc to było tak. Po imprezie wracałem sam do domu. Przypadkiem wpadłem na Nicole i wylałem na nią resztę piwa. Zaczęła na mnie wrzeszczeć i od razu wiedziałem, że to będzie ta jedyna. Po kilku dniach spotkaliśmy się no i jesteśmy razem. - opowiedział Zayn.

Niezła historia - pomyślałam.

- Ahh. Wspaniałe, ale naszej nic nie przebije.

- No to opowiedz nam. - powiedziałam do Alex.

- No cóż, byliśmy razem na imprezie. Zobaczyłam Samuela już na początku i wiedziałam, że muszę na niego 'zapolować'. Oboje się upiliśmy i wylądowaliśmy w łóżku. Tak jakoś wyszło, że już zostaliśmy razem.

- Naprawdę, wzruszająca. - odparłam.

- Dlaczego nie okazujecie sobie żadnej czułości? - spytała Alex.

- Nasza miłość nie jest na pokaz, ważne jest to, co mamy w sercu. - odpowiedziałam Rudej.

- Ale nawet żadnego buziaka ? Co to za miłość ..

- Wolę taką, niż miałabym iść z nim po 2 godzinach znajomości do łóżka.

- Nicole ! Uspokój się. - wykrzyczał Zayn.

- Dobrze, przepraszam. - od zawsze miałam cięty język. Ale tym razem odpuściłam. Po tych słowach rzuciłam się na Malika i go pocałowałam. - To tylko gra, nic więcej. - szepnęłam mu do ucha.

- Możemy w to częściej grać. - uśmiechnął się.

- Dobrze, że w końcu stamtąd poszliśmy. Miałam dosyć tej Rudej !

- Daj spokój, nie jest warta Twoich nerwów.

- Wchodzisz ? - spytałam Malika gdy byliśmy pod moim domem.

- Nie, nie będę Ci przeszkadzać...

- No chodź. - wzięłam go za rękę, a chłopak mimowolnie się uśmiechnął.

Poszliśmy do mnie do pokoju.

- Mam do Ciebie pytanie.. - powiedziałam.

-Słucham ?

- Ten twój kuzyn wcale nie jest chory na raka, po prostu chciałeś mu pokazać, że ty też możesz kogoś wyrwać, prawda ?

- Nicole, ja... - urwał. - Przepraszam Cię, on zawsze mnie poniżał i faworyzował siebie. Chciałem w końcu poczuć się kimś lepszym będąc z Tobą. Nie żałuję, z e przedstawiłem Cię jako moją dziewczynę. Przepraszam. Zrozumiem, jeżeli teraz już mnie nie będziesz chciała widzieć.

- Zostań, rozumiem cię doskonale.

- Naprawdę ?

- Tak. - odpowiedziałam.

Trwaliśmy krótko w ciszy. Nagle chłopak mnie zapytał :

- Czy ten pocałunek dla Ciebie coś znaczył ?

- Gdyby nic dla mnie nie znaczył, nawet bym tego nie zrobiła. - powiedziałam i uśmiechnęłam się do niego.

- A co być powiedziała na to gdybyśmy to powtórzyli ?

- Kochanie, zapomnij.

- Przepraszam, nie było pytania. - Malik był zmieszany. Nie dziwię mu się.

Usiadłam obok niego na łóżku i spojrzałam mu w oczy.

- Nie pytaj o takie rzeczy, tylko po prostu to zrób. - powiedziałam, po czym poczułam na moich ustach właśnie jego. Pocałował mnie delikatnie, ale tak, że jak przerwał to chciałam więcej.

- Już może pójdę? Robi się coraz później. No chyba, że chcesz, to wiesz, mogę zostać...

- Głuptasie, jutro się zobaczymy. Ja też muszę trochę odpocząć.

- To do jutra, Mała. - pocałował mnie na pożegnanie w policzek i odszedł, zamykając za sobą machoniowe drzwi.

Jeszcze nie wiedziałam, że chwile szczęścia, które niedawno trwały skończą się tak szybko...