No i mamy 28 Listopada 2010 roku. 
Jak ten czas leci. Tak nie dawno było inaczej. a teraz jest tak. 
No i co, jestem z nas dumna, bo cały czas zmieniamy się na lepsze.

I Wy też bądźcie dumni z tego 

Wiec ja chyba muszę przeprosić kilka osób. Bo "To co się dzieje naprawdę nie istnieje i nie warto mieć niczego!!" 

A ja patrzyłam na świat przez różowe okulary i o tym zapomniałam, lecz spokojnie, nie lubię różu wiec je wyrzuciłam i wróciłam do stanu normalności.

Pozdrawiam z tego miejsca:

 -> najlepszego kierowce, który pomimo padającego śniegu i letnich opon, dowiózł nas na      miejsce, w którym świętowaliśmy urodzinki Marcinka. Dziękujemy Krysiu.

   -> Marcinka, który wreszcie nam dorównał wiekiem  

     -> Kasię, która jest najlepszą kucharką na świecie i robi pysznego Gyrosa. 

       -> ekipę która jechała tym samochodem : Anię, Gadomka, Malinka i Damiana.
         -> Kubę i Bartka, którzy odstawili mnie do domu 

           -> no i resztę.