Z dzisiejszego spaceru.

Wszystkiego najlepszego, mamo. Bo zdecydowanie właśnie na to zasługujesz, po tym wszystkim. Kocham cię, kobieto, dziękuję, że chciało ci się przez te 9 miesięcy trzymać mnie w swoim brzuchu, choć mogłaś mnie przecież  wyskrobać. I za to, że tuż po porodzie nie poćwiartowałaś mnie i nie wyrzuciłaś do smietnika. Za to, że nie dusiłas mnie w dziństwie, kiedy byłem głodny i płakałem. I nie biłaś, bo przez moje pieluszki, nie miałas za co kupić wódki. Dziękuję, że wyrzuciłaś z domu tego idiotę, którego muszę nazywać ojcem. Dziękuję, że zawsze przy mnie jesteś, tolerujesz moje depresje, tysiące innych odchyłów i że uważasz, że mam najpiękniejsze oczy świata. Za to, że nawet, kiedy mamy w domu małe dziecko, nie spadłem na drugi plan i wciąz znajdujesz dla mnie czas.

Najpiękniejsza Mamo świata, dziękuję!