Kolejny wieczór... Pora położyć się spać.... Minuty tak wolno płyną...

Chciałabym, żeby już był piątek...:(

Mogłabym się z Tobą zobaczyć, powiedzieć Ci, jak bardzo Cię kocham...

Dziś zdałam sobie sprawę, jak mało mamy czasu i jak bardzo miłość zmieniła moje życie.Zmieniła?

Tak. Bo wreszcie dostrzegłam jego sens.

Wreszcie tego życia wydaje mi się za mało. Wreszcie...

Wreszcie chcę żyć.

Moja obecność na tym świecie będzie się równać jeszcze kilkudziesięciu latom.

Jeśli będę mieć szczęście, to być może będzie to jakieś 70 lat, może mniej.

Perspektywa takiego czasu wydaje mi się tak bliska...

Za mało mam tego życia, by pokazać Ci, jak BARDZO Cię kocham...:(

Za mało mi tego życia, by się Tobą nacieszyć...:(

Za mało, a kiedyś przecież było za wiele...

Za wiele, bo wszystko było monotonią, monotonia była wszystkim.

Teraz Ty jesteś wszystkim, wszystko jest Tobą, i niech tak zostanie...

Wymazałam ten samotny świat, od kiedy mnie kochasz.

Kocham Cię i nie umiem wyobrazić sobie, by tyle życia nam wystarczyło, aby się sobą nacieszyć...:(:(:(