Dawno nic nie dodawałam.

Jakoś tak zapomniało mi się o istnieniu fbl.

Przestaje wierzyć, że szczęście mnie nie opuszcza.

Wszystko się sypło..

Chcę wybić się, chcę w końcu odbić się dna.

Ale nie mogę. Jakaś siła nadal mnie ciągnie, przyciąga w dół.

Próbuję złapać oddech.. Jest mi tak ciężko.

Woda próbuje dotrzeć do moich płuc, ale ja walczę.

Nie poddam się. Nie upadnę.

Świat o mnie nie zapomni.

Dam radę i osiągnę cel.

W końcu odiję się od tego pieprzonego dna.

W końcu zacznę się pnąć w górę.

Na razie jestem jak ziarno słonecznika, rzucone na piach.

Będę jednak jak ten pieprzony kaktus.

Będę potrafiła się sama odbronić, przed złem tego świata.

Mówisz, że nie dam rady.

Wyśmieję Cię prosto w twarz, plunę ci w nią i powiem:

Chyba sobie kpisz. W życiu wyznaczyłam sobie istotne cele,

nie poddam się bez walki.

Nie poddam się bez bicia.

Tak jakoś pan Louis we własnej postaci.

No czyż on nie jest śliczny?