Witajcie :)

Dzisiaj znowu gorąco, a po przyjemnym deszczyku nie ma ani śladu. Jestem tak potwornie zmęczona, boli mnie głowa i jeszcze ta duchota, to szkodzi mi najbardziej ze względu na mój ból głowy.

Co prawda tomograf wyszedł dobrze, ale przyczyna bólów głowy jest nadal bliżej nie znana. Mogą to być stany emocjonalne, czyli nerwy, albo też mogły nałożyć się na siebie np. dwa jakieś czynniki nerwy + coś jeszcze i dlatego boli głowa.

Dostałam tabletki na dwa miesiące, lewe oko mi po nich drga bardzo, a w skutkach ubocznych w recepcie nie było o tym mowy ;/ ale to tak jest, cżłowiek podleczy się w jedną stronę, to ma ubytek znowu z innej strony.

Na zdjęciu książka Moniki Orłowskiej "Cisza pod sercem" przepiękna ksiązka, którą właśnie dzisiaj skończyłam czytać.

Zostawiam Wam opis, może kogoś zainteresuje:

Na forum dla przyszłych matek wirtualnie spotykają się kobiety,które połączyła wspólna tragedia-poronienie.tworzą wątek,który staje się dla nich przestrzenią sacrum,miejscem,gdzie mogą się wyżalić,wygadać i wyrzucić z siebie wszystko,co nie pozwala wrócić do normalnego życia.W swojej małej grupie wsparcia czują,że są rozumiane.Nie znają się osobiście,ale są dla siebie znacznie większym oparciem,niż ich życiowi partnerzy.
Każda z tych kobiet jest inna,każda historia jest niepowtarzalna.Anna to zachowawcza katoliczka,Dominika-niezależna tłumaczka języka hiszpańskiego,zaś Mariola-nieco infantylna,lecz sympatyczna młoda mężatka.Łączy je to samo pragnienie-pragnienie zostania mamą i wypełnienia przytłaczającej ciszy pod sercem...

Moja opinia? Polecam gorąco, początek jest trudny i bardzo ciężki dla wrażliwców takich jak ja, mi to tylko ciągle płakać się chce, ale książka jest wspaniała. Później w trakcie czytania, nie jest już aż tak jakoś bardzo drastycznie, byle przetrwać początek :)

Dzisiaj pod biedronką zobaczyłam kotka, nie miał połowy ogona, i leżał obok kosza na smieci. Oczywiście łzy już stanęły mi w oczach jak to zwykle ja plus do tego kociara miłość do kotów i innych zwierzaków absolutna, obok mnie stanęła kobieta, której również zrobiło się bardzo przykro, wyciągnęła z samochodu karmę dla kotów, taką saszetkę i bez wahania mu ją dała jeszcze z wrażenia krzycząc, że takiemu co temu kotu potrafił tak zrobić, bo by J***z dupy powyrywała i że bez zastanowienia by zastrzeliła. Uśmiechnęłam się na ten moment, ale dzięki tej kobiecie jeszcze nie straciłam wiary w to, że po tej ziemi chodzą jeszcze dobrzy ludzie, którym nie jest obojętny los zwierzaków. Strasznie się cieszę, że tak wyszło. Pod Biedrą jak zwykle multum ludzi, może do kogoś też dotrze, że tak należy robić.

                          Miłego popołudnia :))