Prawda jest taka, że jestem gówniarą idącą do 1 klasy, która szufladkuje ludzi. Dosłownie układa ich sobie jak

tylko jej się podoba, wybiera sobie  kto do czego jej sięprzyda .  Wstydzącą  się  swojej  własnej  rodziny, bo  prawda jest taka, że nie ma czym się chwalić. Do tego wszytskiego nie jestem stała w uczuciach.. . Nie wiem

 może to normalne.. . A może.. . Poprostu gdy już mam kogoś kto jest TYLKO mój. Tylko Mnie kocha na zabój..

zwyczajnie się nim nudzę.. . Żałosne staje się dla Mnie patrzenie na jego twarz..Mówienie w kółko`Kocham Cię`

co sama nie wiem czy jest w 100% prawdą. Może zabardzo wszystko podlega podemnie.. . Tak napewno.! To Mnie

doprowadza do szału panicznego lęku i nudy.. I w dodatku Kocham tylko tych których kochać nie mogę..

może to dobrze.. może ktoś broni mnie tym alby nie odczuć lęku i znudzenia ..

Na zdj. z Mazikiem.

kC . ;*

Kołobrzeg.

Witaj szkoło!

buhaha.