Świat. Zmienił się radykalnie. Społeczeństwo podzielone na generacje. Państwa z odrębnymi gospodarkami połączone w  ugrupowania imitujące całość jako jedność, jedność do której daleko nam wszystkim, jedność, która wydaje się być nieosiągalna. Mimo tego, czuję radość próbowania łamania barier. Dla wielu z nas pewne odległości stały się normalne - rzut beretem, dla innych niewyobrażalnie dalekie. Konflikt pokoleń. Inny styl życia. Nie warto mówić za dużo, wystarczy po prostu być. Pytanie odważnym? znaczy szczęśliwym wśród tysięcy nieszczęśliwych - porwanych konsumpcjonizmem użytkowników tego świata, pochłoniętych reklamą i chęcią posiadania, dla samego posiadania. Próbujemy rzeczy, o których tyle czytaliśmy, słyszeliśmy, czasem nawet uczyliśmy. W końcu łamiemy bariery ciekawości, bariery które miały być tylko ciekawością. Dokonujemy swego, po czym czujemy chwilową ulgę, następnie rozczarowanie. Myślę po swojemu, bywa, że robię inaczej. Żałuję, czasem mniej. Każdy z nas ma takie chwile, słabości czy wręcz  przeciwnie - odwagi. Czas już naprawdę dorosnąć, przecież tylu rzeczy już spróbowałem. Zrozumienie wszystkiego jest niemożliwe w tak krótkim życiu. Łam bariery, które potrafisz złamać. Rozum rzeczy, które trzeba rozumieć. Inne zostaw, po prostu bądź i twórz rzeczy widzialne i niewidzialne. Dziękuj, proś i ofiaruj.