melanż cudnych złudzeń.
Dodano: 4 MARCA 2014
Nie myślałem i nie śniłem w mym życiu, że spotkam w tak czystej formie tak gwałtowną żądzę i tak gorące i tęskne pożądanie.
Czyż musiało tak być, że to, co tworzy szczęście człowieka, stało się znów źródłem jego cierpienia? Pełne, gorące uczucie mego serca dla żywej natury, które dawało mi tyle rozkoszy, które mi świat otaczający w raj zamieniało, staje się teraz dla mnie nieznośnym dręczycielem, katującym duchem, który prześladuje mnie na wszystkich drogach.
Tyle wspomnień, tyle pragnień. Przecież to tylko przeszłość, przecież to nic nie znaczy, przecież zapomnisz, to proste.
ROZBITA
