Julka, czyli strach na wróble

Jest pierwsza w nocy. Jestem padnięta. Ale muszę jeszcze umyć się i kudełki,  przygotować legowisko do spania i zasnąć. Ale jak na razie muszę słuchać "głośnej rozmowy" na temat wychowania jedynaka i rządzenia bab w związakch. Słychać ją na caaaaaaaały dom!

Obejrzałam prawie wszystkie zdjęcia na komputerze. Na niektórych niektórzy wyglądają tak przyjaźnie i miło, a tak naprawdę są fałszywymi egoistami.

W domu cisza, spokój (nie licząć tej kłótni na dole)... Szkoda, że ten stan będzie trwał tylko do niedzielnego popołudnia. Jak dla mnie mógłby trwać przez wieki.

Oł je! Teraz wyglądam jak Shahrukhan! <3 Tzn. nigdy mu nie dorównam, ale zawsze można spróbować. Może kiedyś wstawię swoją mordkę z uchem na dowód mojego oddania jemu ^^

Jutrzejszy (dzisiejszy) plan dnia jest w połowie przewidziany. Zawsze przecież może nastąpić: trzęsienie ziemi,  tornado, powódź, mogą nam prąd odciąć, szarańcza nagle się zlecieć, przebiec przez podwórko stado dzikich mrówkojadów, wielki pożar albo co gorsza... może ktoś przyjechać i wtedy cały misterny plan połamie sobie nóżki ;< Ale i tak jutro będzie fajnie, obojętnie co się stanie. Testuję moje pozytywne myślenie, czy do jutra wytrzyma. Słabo je karmię więc ma mało siłki, dlatego stać mnie tylko na jutrzejszy pozytywizm.

Dobra, bo pisze już jakieś głupoty.

Na koniec tekst wczorajszego dnia:

"Teraz wyglądam jak Shahrukhan!"

"Shak-co?"