Cześć wszystkim. Postanowiłam, że wrócę na tego bloga, ponieważ warto tak czasem się wyżalić. Nawet takiemu blogowi. Bardzo długo mnie tutaj nie było, dużo by opowiadać, u mnie się wiele zmieniło. Przez te notki, że z Kacprem się rozstałam, potem znów z nim byłam, i w czwartek znów się rozstaliśmy. Ale teraz jestem z Piotrkiem. Troche trudno mi o tym wszystkim mówić, ponieważ ja sama nie dopuszczam tej myśli do siebie. Jestem z Piotrkiem, ale dalej kocham Kacpra, to jakaś beznadzieja. Strasznie nie chciałabbym zranić Piotrka, mówiąc że między nami nic chyba nie wyjdzie? Jesteśmy razem dopiero jeden dzień! jeden dzień! zachowałabym się, jak jakaś szmata. A wiem, że ty naprawdę mnie kochasz, nie to, co ten chuj.....jestem strasznie głupia, ale tylko dlatego, że zakochana... Cały błąd tki w tym... ale wcale nie żałuję, że z tobą byłam. Uwierz skarbie, mimo tego, że ten czas już nie wróci, on był tym najlepszym. Nie potrafię Piotrkowi spojrzeć tak po prostu w oczy i powiedzieć mu "Tak skarbie.. ja ciebie też kocham" nie potrafię mu tego powiedzieć, tak jak to mówiłam Tobie. Sama się w tym wszystkim zgubiłam, i nie wiem jak się odnaleźć? Kacper, wyjdź z mojej głowy.