;)))

Nic nie widać , ale to nic xddd

wakacyjne ;D

Dziś Sobie z rana napisalem :)

Żyć bez uczuć się nie da, człowiek w to nie dowierza,
Tworząc barierę, by przetrwać traci masę powietrza.
W stanie niedotlenienia, tworzy siłę, lecz widzę,
Że źródłem tej siły jest chowanie się przed życiem.
To jest niedorzeczne, wśród ludzi tak dziś widoczne
To że chcą rozdzielić, to co w nas jest nierozłączne.
Odstawiając je na bok, pozbawiamy siebie wnętrza,
Żyjąc w ślepej wierze, że przyszłość bez nich będzie lepsza.
Wmawiajcie sobie, że płynie w Was wielka potęga,
W środku i tak Wasze serca toną w prawdziwych mękach.
Jestem silny wiele czując, to w ogóle mnie nie boli,
Bo staram się być twardy i zawsze myśleć szczerze o nich.
Nie ważne jak potężny żalu wiatr we mnie wieje,
Nie zamierzam się ich wyprzeć, bo jestem człowiekiem.
To co ludzkie mi nie obce, to co czuję jest mi ważne,
Tak było, tak już jest, i tak będzie już na zawsze.

Wielu było już takich, co w kółko powtarzali,
Że nie liczą się uczucia, tylko racjonalizm.
Nie myśleć o nich, te opinie wciąż dziś są żywe,
Powierzchowne decyzje zapadają pod ich wpływem.
Różne są sugestie, że właśnie te dwie kwestie,
Czucie i myślenie  nie dla nich to samo miejsce.
Ludzie z nich rezygnują, i z myśleniem ramię w ramię,
Idą, nie myśląc o tym, że często serce nie kłamie.
Tak jak by były wielkim kłamstwem splamione,
Jak by były słabości najgroźniejszym symptomem.
Nie każdy je doceni, bo ludzie są zawistni,
Wiele innych jest opinii, bo ludzie są też inni.
Wiary w ludzi nie stracę, bo tak będzie lepiej,
Gdybym ją nagle stracił, przestałbym wierzyć w siebie.
Czując łzy płynące z powiek, mam gdzieś to, co obcy powie,
Wrażliwe wnętrze, twarda skóra, taki jest już ze mnie człowiek.

Życiu i swej naturze człowiek w twarz często pluje,
Gdy tylko wiedzą się kieruje, a nie tym, co właśnie czuje.
Śmierć, depresja, załamanie, często człowiek czuć nie chce,
Jeśli tak ma funkcjonować, to niech wyrwie sobie serce&

         Kocham Mojego skarba