tralala.

Długo mnie tu nie było, haha. Pb mi się buntował i nie chciał dodać zdjęć...

Dzisiejszy dzień należy do tych gorszych. Strasznie się nie wyspałam, potem rozbolała mnie głowa, zamknięto mnie w szatni od wfu, potem rozbolał mnie brzuch, a na koniec złamałam sobie paznokieć (ałć) i zacięłam się po raz drugi w ciągu czterech dni kapslem od Tymbarka.

Cóż. Zaprosiłam kolegę Magdy (na wl) do znajomych. Napisałam do niego, tak po prostu. Woli pisać postaciami, ale szczerze powiedziawszy... ja nie bardzo umiem pisać swoją postacią. Wstydzę się tego, ale nie potrafię nią pisać. Poza tym nigdy nawet nią nie pisałam.

Szczerze mówiąc, to nie mam nic ciekawego do powiedzenia na temat mojego zycia w ostatnich kilku dniach.

Bo w sumie, to chciałabym stąd uciec. Jestem już tak cholernie zmęczona i tak cholernie mnie boli. Chciałabym się stąd wyrwać jak najszybciej. Czuję się tak dziwnie przepełniona tym wszystkim, a jednocześnie pusta. Boli mnie głowa. Tak bardzo chciałabym się w nią wtulić. W takich chwilach jak ta myślę sobie, że lepiej by było dla mnie i dla wszystkich, gdybym wpadła pod rozpędzone auto. Może wtedy w końcu miałabym spokój, a i spokój mieliby inni. Wtedy matka miałaby życie prywatne, babcia nie musiałaby się niczym martwić, Ania by mogła zająć się swoją rodziną, Madzia nie musiałaby się już tak denerwować, ani w szkole by nie marudzili, że to źle i tamto nie tak. Niko byłby najbiedniejszy, bo nawet nie wiedziałby, co się ze mną stało i pewnie myślałby, że go zostawiłam. Pewnie bardzo by tęsknił, tak jak Madzia, ale myślę, że daliby sobie radę.