tu jestem w swoim żywiole

zdjęcie dość stare, ale wiele się nie zmieniło.

nikt nie mówił, że na instrumentach grają ludzie normalni.

nie ważne w jakiej sytuacji, ale zawsze staram się dać z siebie wszystko.

czuję, że uwolniłem się od tego co było. od tego co powodowało długotrwały ból.

przeszłość, która dotyczyła jednej Osoby została już nie tyle zapomniana

co raczej straciła jakiekolwiek znaczenie. Było - minęło.

okres od lipca 2008 do maja 2009 znika i mam nadzieję, że NIGDY już nie wróci

nawet w myślach.

teraz jest dobrze i mam nadzieję, że tak już zostanie.

tyle na dziś.

Szukałem Cię w miejscach w których Cię nie ma
i nie znalazłem tych miejsc w których jesteś
wiem tylko, że jesteś tam gdzie nie ma mnie
ale gdzie ja jestem?
chciałbym, żebyś tu była
i powiedziała mi to

Pink Floyd - High Hopes

Beyond the horizon of the place we lived when we were young
In a world of magnets and miracles
Our thoughts strayed constantly and without boundary
The ringing of the division bell had begun

Along the Long Road and on down the Causeway
Do they still meet there by the Cut

There was a ragged band that followed in our footsteps
Running before times took our dreams away
Leaving the myriad small creatures trying to tie us to the ground
To a life consumed by slow decay

The grass was greener
The light was brighter
When friends surrounded
The nights of wonder

Looking beyond the embers of bridges glowing behind us
To a glimpse of how green it was on the other side
Steps taken forwards but sleepwalking back again
Dragged by the force of some sleeping tide

At a higher altitude with flag unfurled
We reached the dizzy heights of that dreamed of world

Encumbered forever by desire and ambition
There's a hunger still unsatisfied
Our weary eyes still stray to the horizon
Though down this road we've been so many times

The grass was greener
The light was brighter
The taste was sweeter
The nights of wonder
With friends surrounded
The dawn mist glowing
The water flowing
The endless river

Forever and ever