bez życia...

wzrok utkwiony nie wiadomo gdzie...

*******************************************************************************

nie wiesz gdzie postawić kolejny krok

kiedy wszystko spowija mgła niejasności

kiedy wszystko jest niewyraźne

sen, zamiast przynieść ukojenie...

tylko bardziej rani...

nie masz zaufania do samego siebie

czekasz...

na znak...

na sygnał...

na iskrę, która rozpali ogień

przy którym się ogrzejesz

i który rozświetli Ci drogę...

pytasz: - "jak długo mozna żyć bez wiary... ?"

spytaj sam siebie...

odpowiedź jest na dnie Twojego serca...

tak jak skarb zatpiony na dnie morza...

czas ucieka nieubłaganie

nie patrząc za siebie...

kiedy przechodzi obok

mówi tylko:
"chodź... masz mnie przecież coraz mniej..."

*******************************************************************************

Amen.