" Mieliśmy już za sobą wszelkie powroty i wiedzieliśmy,
że się nie wraca ani do tych samych miejsc,
ani do tych samych planów.
Chyba od tego momentu w człowieku zaczyna się dorosłe życie.
Długo nie mogliśmy w to uwierzyć.
Nieodwracalność zdarzeń i uczuć
jest równie absurdalna jak śmierć,
trudno ją zaakceptować.
Na szczęście ta wiedza przychodzi na samym końcu:
kiedy umiera nam ktoś bliski albo kiedy kończy się miłość.
Ale zanim przyjdzie,
człowiek próbuje i próbuje,
próbuje o wiele dłużej niż to ma sens ."