Piątkowe m.

Cały, niezwykle upalny i duszny tydzień czekałam na ten dzień. Miało być ciepło. liczyłam na to. Słońce powinno grzać, niebo cieszyć błękitem. Zamiast błękitu była szarość, tabuny chmur zamiast widoku słońca, porywisty wiatr w zamian za orzeźwiającą bryzę. jednym słowem bylo Genialnie! paradoksalnie pogoda ta okazała się być wymarzoną. Wiatr tworzył piękne fale i pomimo zachmurzenia i zbliżającej się nieuchronnie burzy odczuwało się ciepło, szczególnie w stopy. Woda przyjemnie obmywała aż po kolana nieoszczędzając ubrań. Dziwne. W betonowym Gdańsku odnaleziono niemal dziewiczy teren :) Szkła na pniu przeszkadzały niestety :( Zielona z imbirem szczypie w język. Jestem w domu. :) Dopięłam swego. Oddzielone zdania nie mają ze sobą większego związku.