PannoDN.

Tęsknie za Tobą bardziej niż mi się zdawało. Czy jeszcze pamiętasz kim byłam? Ja nie pamiętam, wiem jednak kim jestem teraz.

Jestem Twoim prześladowcą. Szukam Cię w każdym zakamarku. Powinnaś się bać. Ja się powinnam bać. Boję się. Mam ochotę wyjść i wykrzyczeć na cały głoś "PannaXX to tchórz!", a jednak milczę. Znajduję Twoje zdjęcia. Patrzę na nie długo, karmie się nimi. Ponownie zalewa mnie spokój, a na popękanych wargach maluje się delikatny uśmiech. 

Teraz mi lepiej. Lepiej mi bez Ciebie, więc czemu wciąż Cię szukam? Uciekam od kontaktu. Nie chcę już Ciebie. Wyjdź z mojej głowy. Zabijam Cię w myślach kolejny raz.

Jakim cudem potrafię pisać te okrutne rzeczy, przyciskając do piersi nasze stare liściki? Jesteś tchórzem, PannoXX. 

Zwykłym tchórzem.

#20

PannaXX wpatrywała się beznamiętnie w sufit, zakopując zimne stopy w kołdrze. Do jej głowy wpadało wiele myśli, które okrążając jej czaszkę wypadały zaraz uchem, ustępując miejsca następnym. W takich chwilach zazdrościła tej części społeczeństwa, która korzystając z wolnej chwili zaczęłaby się najpewniej masturbować z najsłodszymi, erotycznymi fantazjami przed oczami. Uniosła się powolnie do siadu, a spoczywający przy niej kot wyciągnął się leniwie, zajmując większą część łóżka. PannaXX sięgnęła po telefon i szybko unormowała potrzeby swojego wirtualnego pupila, niebieskiego smoka. Wstała i powędrowała do kuchni. Od kilku dni nie miała apetytu więc i tym razem jej śniadaniem okazał się jogurt naturalny. Sięgając po łyżeczkę, wyjrzała przez okno na oblany słonecznymi promieniami asfalt. Już niedługo pojawi się tam PanXY. Z uśmiechem pomacha do niej i wejdzie do klatki. Wbiegnie po schodach i gdy tylko znajdzie się w mieszkaniu, przyciśnie jej głowę do swojej klatki piersiowej. PannaXX uniosła kąciki ust ku górze i wróciła do sypialni. 

Ile razy, jedząc zrazy

trafisz na cebule

Tyle razy, bez urazy

wspomnij o mnie czule.