Ofiarom:
Życie, ktoś musi zginąć aby żyć mógł ktoś. Wy nazywacie to prawem dżungli a to po prostu odwieczne prawo natury. A wy, jak jesteście wpisani w tą naturę? Jako ofiary dla takich drapieżców jak my? Czym jest wasza nienawiść jak nie zwykłym strachem? Strachem jaki czuje owca gdy gdzieś w pobliżu odzywa się wilk. Spójrzcie sobie głęboko w oczy, zobaczycie strach... A my wilki będziemy szli za wami krok w krok aż nadejdzie odpowiedni moment aby zabijać... Oglądajcie się często za siebie, bo kiedyś możecie za plecami ujżeć wilka...
Natalii:
Kochanie dziękuje za wszystko co było w przeciągu ostatniego roku, za to co dobre jak i też złe. Dziękuję za to, że chce Ci się jeździć do Tucholi. Dziękuję za serduszko... Kocham Cię!