x.

Wieczór, siedzę sama, w tle piosenka, smutna, jak ja. Rozczarowanie na drugim miejcu, ból, rozpacz, żal. Zawsze jest coś nie tak, nigdy nic się nie układa, ale to chyba za moją sprawą, najwyraźniej jest coś ze mną nie tak. Nie potrafię być szczęśliwa albo człowiek z którym staram się być szczęśliwa nie potrafi mnie uszczęśliwić bo wszystko jebie. Jak to jest?

Jutro szkoła. Dalsza część zbierania dobrych ocen. Ściągania. Kłamania. Chwile rozbawienia, zapomnienia o problemach. 

Nie piszemy ze sobą. Zdecydowaliśmy, że to koniec. Dobrze. Takie sytuacje się zdarzają, ale.. przed tym wszystkim chcę, abyś przeczytał tego Photobloga. Może w końcu uwierzysz i zdasz sobie sprawę z tego, że jestem normalna i zależy mi na Tobie. Zależało. W tym związku. Teraz, gdy mamy być sami nie może mi zależeć bo będę nieszczęśliwa w niespełnionej miłości. Tak to działa. Muszę jak najmniej myśleć. Myśleć o tych złych rzeczach, aby nie ciągnęło mnie do Ciebie. Dziwne.. 

Marzę, abyś jutro czekał na mnie rano. Chciałabym, byś teraz był obok mnie i przytulił mnie mocno nic nie mówiąc. Czuje do Ciebie całe mnóstwo uczuć. Czuje do Ciebie coś wspaniałego. Coś pięknego. Nienawidzę Cię swoją drogą. Miłość i nienawiść idą w parze, zabawne.. Śmieszy mnie to wszystko. Czasami jest wspaniale, dobrze, cudownie, fantastycznie, ale coraz częściej jest źle. BINGO. Dlaczego? Przeze mnie.. Niby. Bo co? Moje humory? Jestem jaka jestem i się nie zmienie. Nie umiem. Chciałam, ale nie potrafię, zrozumcie to wreszcie.. 

Trudno. Stało się co się miało stać. Musimy się nauczyć żyć osobno, sami, kreując dalej swoje życie, dobrze, zgodnie z własnymi planami, będziemy mieli siebie w pamięci, te chwile, wspomnienia, za parę miesięcy, może lat będziemy się z tego śmiali. 

Życzę Ci, aby Twoje plany się powiodły. Byś żył jak najlepiej. Byś trafił na osobę, która będzie godna Twoich uczuć. Nie ja. Ja miałam tylko przygotować Cię do życia tak jak umiem. Pokazać Ci jak się kocha. Że w ułamku sekundy można stracić cały swój świat. Teraz będziesz silniejszy i przygotowany na tą okrutną rzeczywistość, na pojebanych ludzi, na wszystko co złe. Tu moja rola się kończy, odchodzę. 

Jestem tylko człowiekiem i nienawidzę kłamstw. Jak każdy.. A Ty okłamujesz mnie ciągle. Miej do siebie żal. Ja dawałam Ci tyle szans, że zdrowy człowiek nie potrafiłby tego sobie wyobrazić. Miałam dużo cierpliwości. Zapału do tego związku. Chęci. Nadziei. A teraz? Skreśliłeś to wszystko. Skreśliłeś nas. Jak mogłeś? Nigdy nie chciałam, żeby ten związek uległ zniszczeniu. Przez samych nas! Przez Ciebie. Przecież to jest przykre, wręcz absurdalne.. Nie do pojęcia. 

Mam nadzieję, że inna kobieta będzie bardziej wyrozumiała dla Ciebie i błagam Cię, nie okłamuj jej. Bądź z nią szczery, a ona wtedy Ci zaufa, w pełni. 

Powiedzcie, że to sen. Że będzie wszystko dobrze. Wszystko się ułoży. Będzie jak dawniej. Jak na początku. 

Obumiera każda cząstka mnie. W środku. Zatracam się w tym wszystkim, nie jestem w stanie tego pojąć. 

Żegnaj. 

NIE MIEJ DO MNIE ŻALU PO PRZECZYTANIU TEGO PHOTOBLOGA. UWIECZNIAŁAM TUTAJ SWOJE WSZYSTKIE UCZUCIA. CO DO CIEBIE, ŚWIATA.. TYLKO TUTAJ MOGŁAM W PEŁNI NAPISAĆ CO MNIE TRAPI, A CO USZCZĘŚLIWIA. CZY JEST DOBRZE, CZY JEST ŹLE. JESTEM ANONIMOWA. CZUJE SIĘ JAKBYM DOPIERO TUTAJ BYŁA WOLNA, OD PROBLEMÓW, OD LUDZI. 

Jesteś dla mnie wszystkim. Każdą sekundę poświęcam na myśleniu o Tobie. Martwie sie. Przejmuje, czekam, wzdycham.. 

Jestem zazdrosna jak sam skurwysyn. Nie oddam Cię nikomu. W sumie właśnie to robie.. Opuszczam Cię, a na zewnątrz są same sępy, które tylko czekają, żeby zabrać Cię pod swoje skrzydła. Podstępne suki. Szmaty za gorsze.. Nie przeżyje tego jeśli ktoś zabierze mi Ciebie, ale postaram się jakoś to przełknąć, żyć dalej, z bólem w sercu, ale żyć. Będę wracała do Naszych pięknych wspomnień. 

Nie mam sił na dalsze pisanie. Chce iść spać. Zapomnień. Ukoić ból.