Gdzie wyłaniające się ruiny marzeń
gdzie mgła codzienności szarością otula
komnata spełnień z mroku powstaje
i radość w swej sile stare drzwi uchyla
by pochłonąć duszę ociężałą od trosk
by w fiołkowiej alkowie zamknąć serce
nasycając je delikatności wonią
a ty dalej śnij sen o spełnieniu
odnajdując dłonie w ruinach marzeń
(znalezione w internecie)