"siedzieliśmy naprzeciw siebie, a miedzy namy stół i dwa kufle, jego oczy
były jeszcze w szoku, a ja sie niecierpliwiłem
- no mow wreszcie - rzekłem wkońcu, a a on skupil wzrok na mnie i jakby
sie dopiero ocknał przemowil
- pamietasz zimę?
- którą
- no tą, kiedy to caly swiat sie zmienił - wiedziałem o czym mowil, o
zimie kiedy cale jego zycie nabrało sensu, a ja jako jego najlepszy przyjaciel
byłem przy tym i przezywałem to razem z nim
- pamietam, no i?
- znalazłem
- co znalazłes? - zappytałem o co mu chodzi chociac w glebi serca czułem o
czym mowil, a mianowicie o kim. nie wierzyłem
- po tylu, rzekłbym latach - kontynuował - wreszcie ja znalazłem.
- a moze jasniej - ciekaw byłem kazdego słowa, kazdego szczegółu, w tym
momencie wzbudzila sie we mnie ciekawosc
- pamietasz, tą kobiete za ktora ciagle tesknilem, o ktrej ciagle myslalem,
a mysl o niej sprawiala ze czulem sie szczesliwy, a swiadomosc ze odeszla
budzila we mnie smutek. kobieta, ktora była celem wszystkiego, kobieta ktora
miala wszystko zmienic, kobieta ktorej nigdy nie poznałem, ale w snach
odwiedzala mnie czesto i byla niczym marzenie, była jak cel do ktorego dazylem.
- pamietam, no i co i co?
- a pamietasz ten sen, kiedy za nia biegne, a ona mi ucieka i sie chowa
miedzy drzewami i smiech szczescia dookoła nas rozbrzmiewa. dzisiaj to
przezyłem i... jak zawsze jej twarz była w cieniu, cien zniknal. znalazłem ją - na
jego twarzy zobaczylem usmiech pełen szczescia, i oczy ktore wciaz
niedowierzały, sam nie wierzyłem w to co slysze
- juz omal o tym zapomniałem, minelo tyle czasu, dalej w to niewierze
- czekaj czekaj, znalazłes ja prawda, i co dalej? tu sie konczy wedrowka,
to jest cel??
- mysle ze to poczatek drogi - mowił - ona zmieni nie jedno zycie, a moje
napewno, chociac pewnie sama nie jest swiadoma tego, ale czuje to, cos mnie do
niej zaprowadziło, ja mialem ja spotkac, poznac, mowię Ci to poczatek -
urwał biorąc łyka z kufla, który stał na stole długo i czekał az ktos z
niego oprozni zawartosc
- poczatek czegos co zmieni nie jedno zycie - pomyslalem - cos w tym musi
być, tyle sie mowi o przeznaczeniu, o losie, na ogół w to nie wierzymy, ale
w glebi serca czujemy ze kiedys nastapi taki dzien, ze bedziemy wiedzieli ze
wszystko sie zmieni - myslalem dalej, a on jakby czytal w moich myslach
rzekł, a szczescie i radosc nie opuszczały go ani na chwile
- teraz wszystko się zmieni"