Mój mały świat cz.23

POPRZEDNIA CZĘŚĆ 

Mój mały świat 

Część 23

Nie mam pojęcia ile tak biegłam, ale w pewnym momencie opadłam z sił na ziemię. Leżałam i płakałam. Nie chciałam wracać do domu może to dziwne, ale lepiej czułam się bez nich pomimo mojego młodego wieku ponadto wiedziałam, że wyślą mnie do szpitala psychiatrycznego. Dla nich byłam nienormalna i stanowiłam jeden wielki problem. Nagle ktoś do mnie podszedł coś mówił, nie miałam ochoty z nikim rozmawiać.

-Ej nic Ci nie jest wszystko w porządku? Dlaczego leżysz na ulicy i płaczesz?

-Gówno Cię to obchodzi zajmij się swoim życiem, odezwałam się w końcu

-Spójrz na mnie nie zrobię Ci krzywdy

-Tomek? Jak mnie tutaj znalazłeś?

-Tak to ja, szedłem właśnie w stronę domu, kiedy zobaczyłem Ciebie. Powiesz mi co się stało?

-Uciekłam z domu tutaj, przyjechała policja bo moi rodzice mnie szukają i im zwiałam

-Masz świadomość tego, że i tam Cię znajdą? Nie lepiej nie robić problemów tylko wrócić do domu?

-Nie rodzice uważają mnie za nienormalną i wyślą do psychiatryka zresztą po co ja Ci to wszystko mówię masz swoje życie

-Nic się nie stało chciałabym Ci jakoś pomóc

-Dziękuje, ale nie skorzystam nikt nie potrafi mi pomóc

-Dlaczego tak twierdzisz?

-Bo tak jest bardzo Cię proszę nie baw się w psychologa, bo kiepsko Ci to wychodzi

-Wiesz co zapraszam Cię do mnie na herbatę

-Okej

Sama nie wiem po co tam poszłam, ale już wolałam posiedzieć u niego niż na ulicy. Pewnie kiedyś policja mnie znajdzie i będę musiała wrócić do domu.

CDN.