Czuję,że żyję.. Czuję się spełniona zawodowo i niech tak pozostanie na dłuższy czas,proszę.. Kto by pomyślał,że zostanę kelnerką w restauracji,do której mam 15 minut drogi. Trzydziestego uśmiechnęło się do mnie szczęście,lecz do jego pełni brakuje tylko ciepłych ramion,które otulą w zimne wieczory..
W każdej niepewności,tkwi odrobina nadziei..