Internetowa miłość

Muzyka: Every Little Thing - Ryan Beatty <3

4.

Najpierw załadowałam jakieś moje stare zdjęcie, na którym na szczęście nie widać twarzy. Wpisałam nazwisko i przeszłam do kolejnego punktu. Zainteresowania. Zaznaczyłam byle co, taniec, fotografia i poezja i kliknęłam Zakończ. Oczywiście długo się ładowało, zanim pokazało mój profil, ale w końcu się udało. Potem ustawiłam sobie czcionkę i tło.  Według mnie wyglądało bardzo przyzwoicie. Napisałam na stronie głównej, że jestem nowa i że chciałabym poznać jakiegoś chłopaka w przedziale wiekowym 13-16. Potem, nie licząc na żadne wiadomości przez najbliższe dni, chciałam się wylogować, ale moja uwagę przykuła mała, poruszająca się koperta w rogu strony. Drżącą dłonią kliknęłam, ale to nie było nic, co powinno mnie interesować. Jakas beznadziejna reklama i tyle. Powinnam się była na to przygotować.

Wyłączyłam całą stronę, a przy okazji komputer, żeby Karol nie zauważył, że ktoś go wylogował. Położyłam się na łóżku i zrobiłam sobie zimny okład. Glowa bolała mnie od nadmiaru wrażeń. Myślę, że zasnęłam.

Wieczorem usłyszałam jakiś hasał, który mnie zbudził. To ciotka wrzeszczała do kogoś, chyba przez telefon.

- Nie mogę tego zrobić, rozumiesz?! Już się przyzwyczaili! Posłuchaj, na razie nie mogę gadać. Sorki, braciszku. Papa. Żegnam.

Coś mi zaświtało. Ciocia ma tylko jednego brata, a jest nim mój ojciec! Chyba że to były takie żarty. Ale na początku powiedziała: Już się przyzwyczaili.. O co tu chodziło?

Wstałam i powlokłam się do kuchni, udając zainteresowanie lodówką. Wyjęłam coś dla niepoznaki i zapytałam niewinnie:

- Z kim rozmawiałaś, ciociu?

- Z kolegą - warknęła. - Gdzie jest Karol?

- Nie wiem - wzruszyłam ramionami. - Umówiłam się z nim na deski, ale nie wrócił chyba jeszcze ze szkoły. Spróbuję zadzwonić, poczekaj.

Wyszłam z kuchni i chwyciłam mój telefon. Wystukałam numer brata i odczekałam kilka długich sekund. W końcu usłyszałam: Zostaw wiadomość. Dzięki za takie coś. Wróciłam do ciotki i obwieściłam, że ma wyłączony telefon. Ta wściekła się, coś wrzasnęła i zamknęła się w łazience. Byłam bardzo zdziwiona jej zachowaniem, cóż, wiedziałam, że ma nierówno pod sufitem, no ale bez przesady!

Podeszłam pod drzwi łazienki i zabębniłam w nie palcami.

- Hej, mogę wziąć kąpiel? - zapytałam cichutko.

- Jest jeszcze druga łazienka - odwarknęła. - Zimna woda, ale trudno. Przeżyjesz. Muszę ochłonąć.

Miałam się kąpać w tej cuchnącej łazience na parterze?! Za żadne skarby. Wolałam ochlapać się pod kranem w kuchni i tak iść spać. Jako pasty do zębów użyłam samej wody, wzięłam środek usypiający i położyłam się do łóżka. Nie pamiętałam nawet, kiedy zmorzył mnie sen. 

następny rozdział od 30 komentarzy i 40 'fajne'

INNY FOTOBLOG