"Dzieło wspólnej więzi zsunęło z krawędzi,
chwile ulotne są, czas tak szybko pędzi...
Szkoda tych, którzy już poodpadali,
żal mi tych, którzy już poodpadali...
I choć żal mi ich nie jestem po to by się żalić, lecz ustalić
więzy musiały się spalić,
bezsprzecznie, nic nie trwa wiecznie"