Ale to już było... :(

Minął czerwiec, a wraz z nim genialna Praga, cudowny Komers i ostatnie wspaniałe chwile razem. Wiele rzeczy się wydarzyło - głównie miłych, choć nie tylko... I w końcu, dwa tygodnie temu nadszedł KONIEC. Nie pamiętam kiedy ostatnio tak płakałam.

Lipiec zaczął się obiecująco - nocowania, wypady na miasto, ogniska, wspólne, niemal codzienne spotkania na boisku... Były wyniki rekrutacji, tak bardzo podniecające... A teraz wszyscy się rozjeżdżają, w tym ja. Nie mogę uwierzyć, że to już koniec. To NIEMOŻLIWE!!! :((((( Całe te lata razem, tyle zwyczajnych chwil, które dopiero teraz doceniamy... Nie wolno nam zapomnieć!

Po powrocie postaram się nadrobić zdjęciowe zaległości - z Pragi, Komersu i wakacyjnych spotkań.

Będę tęsknić.

Ale to już było i nie wróci więcej.
I choć tyle się zdarzyło, to do przodu
wciąż wyrywa głupie serce!

Ale to już było, znikło gdzieś za nami.
Choć w papierach lat przybyło, to naprawdę
wciąż jesteśmy tacy sami!

:(

Tak sobie myślę...

Jak to mogło tak szybko zlecieć?

...

I jak mogłeś tak bardzo się zmienić?

Niewiele rzeczy może zniszczyć kobietę - jest bardzo silna...

Ale mężczyźnie zawsze się to uda.