One more day 

Exams time. 
Finally came the time to summarize all we've had on the courses.
It the time of sitting students, preparing different presentations, learning for some tests, preparing strange projects. 

In between, there is still a bit time for own reflections. Like this one:

Życie w znacznej mierze opiera się na odmawianiu sobie, przekładaniu na później lub rezygnowaniu z rzeczy, które chcielibyśmy zrobić.
Dzieje się tak na skutek szeroko pojętego użależnenia. W całej codziennej walce o wolność i swobodę, robimy to, co dyktują nam okoliczności.
A okoliczności tworzą ludzie, zrzucając winę na los. 

Uzależnienie. Mimo, że żyję w przeświadczeniu, że człowiek jest kowalem swojego losu, nie porzucę myśli, że moje zachowanie jest uzależnione od bardziej lub mniej świadomych i przemyślalnych decyzji społeczeństwa. 
Wyobrażam sobie, że idealne życie to rzeka. Żyjąc swoim życiem, realizując swoje marzenia jestem raz bliżej raz dalej ideału codzienności. Ideały mają jednak to do siebie, że w się ich nie osiąga. (przynajmniej nie w tym świecie, jeśli, ktoś wierzy w jakiś inny świat). Ja, kowal swojego losu chcę iść prosto do krawędzi brzegu, ale napotykam przeszkody. Więc jaka jest siła tego rzemieślnika w konfrontacji z sytuacją, przeszkodą, jaką tworzą inni ? Sztuką jest więc nie to, by realizować swoje cele i brnąć do ideału, ignorując wszelkimi sposobami otaczających nas obcych i znajomych. Sztuką jest iść w stronę źródła na tyle przemyślanie, żeby nie tracąc swojego celu z oczu, umieć czuć się spełnionym w sytuacji, którą nierzadko dyktują nam osoby trzecie.
Niech więc nikomu się nie wydaje, że sytuacja, w której się znalazł jest jego zasługą. Tak mógłby powiedzieć tylko wygnany z raju Adam i jego żebr-aczka.

A najbardziej lubię myśl, że decyzje, które podejmujemy dziś, będą miały znaczące konsekwencje w przyszłości, ale one póki co dalece wykraczają poza naszą wyobraźnię. Tym samym dziś jest po części kreowane tym, jak radziłam sobie z przeszkodami przy rzece w przeszłości.


I would really like to translate it into German or English, but it's to hard for me now. Maybe in another circumstances.