Żyletka

Srebrnął żyletką na dłoni... Wycinam kolejne znaki... Choć czuję jak bardzo to boli... Choć widzę jak krew z mych ran płynie... Nie przerwę...swego natchnienia... Co razem z żyletką lekko po dłoniach płynie... Po fakcie ocieram ręce... Z ran krwawych śladów... Składam je równo w podzięce... Że nie zabiłam się odrazu... Że tym razem choć blisko kresu życia byłam... Powstrzymałam się... Dlaczego? Może w coś wreszcie uwierzyłam... Może ostani raz... szansę sobie dałam... Wiem jedno... Następny raz... końcem będzie i dla was... Gdy znów sięgnę po zbrodnie... Nie powstrzymam sie napewno... Zginę... Na ścianie krwią własną napiszę... KOCHAM CIĘ KRÓLEWICZU...