Kot australijski mist

Historia

Australia jest kontynentem pozbawionym swoich naturalnych kotów. Wszystkie koty, które znalazły się na tym kontynencie, przybyły tam wraz z kolonizatorami z Europy i Azji. Australijczycy, przejawiający tendencje do skracania przydługich nazw, swojego australijskiego mista przemianowali na OzMist.

Rasę tą wyhodowała mieszkanka Sydney, Dr Truda Straede w 1976 roku. Na początku lat 80. zarejestrowała rasę w Royal Agricultural Society Cat Control w Nowej Południowej Walii i w roku 1986 koty australian mist uzyskały możliwość uczestnictwa w wystawach i zdobywania tytułów. Pierwszy tytuł czempiona uzyskała kotka Nintu Dardanos w 1988 roku. W roku 1989 koty australian mist umieszczono w publikacji opisującej największe osiągnięcia Australii.

Rozłam wśród hodowców tej ulubionej w Australii rasy nastąpił w lipcu 1998 roku, kiedy to zdziwionym miłośnikom kotów zaprezentowano misty mające na futerku, zamiast małych plamek, podłużne pasy układające się w marmurkowaty wzór. Od tej pory tradycyjne australijskie misty nazywane są Spotted Mist a nową, marmurkowatą odmianę nazwano Marbled Mist. Aktualnie czynione są starania o uznanie obu odmian za odrębne rasy. Oba koty zawdzięczają swój niepowtarzalny wzór na futerku działaniu podwójnemu recesywnemu genowi.

Te popularne i lubiane w Australii koty są jeszcze mało znane i nie są szerzej rozpowszechnione poza Australią. Warto także dodać, iż mało jest prawdopodobne, by na tym kontynencie wyhodowano w przyszłości jeszcze jakąś inną rasę. Problem polega na tym, że przywóz jakiegokolwiek kota do Australii związany jest z półroczną kwarantanną zwierzęcia w wyspecjalizowanej klinice, a koszt kwarantanny wynosi nawet do dziewięć tysięcy dolarów i zależy od kraju, z jakiego sprowadzono kota.

Wygląd

Genetycznie australijskie koty spokrewnione są z kotami Burmańskimi (50%), Abisyńskimi (25%) i krótkowłosymi kotami domowymi (25%). Po kotach burmańskich misty odziedziczyły wielkość, budowę i temperament. Koty abisyńskie przekazały drobne plamki na futerku a nierasowe koty domowe żywotność i przywiązanie do człowieka. Australijski mist jest więc kotem o umiarkowanej wielkości, okrągłej główce z dużymi uszami i oczami. Futerko mista jest krótkie i sprężyste. Ogon dosyć gruby, mięsisty. Dopuszcza się wszystkie odmiany barwne, ale najczęściej spotykane kolory futerka to: ciemnobrązowy, czekoladowy, niebieski, liliowy, złocisty. Oczy duże i ekspresywne są we wszystkich odcieniach koloru zielonego. Niepożądane dla tej rasy są wszelkie ekstremalne odchylenia w budowie. Wadami dyskwalifikującymi dla tej rasy są oczy złote, pomarańczowe i bursztynowe, białe końcówki łap oraz delikatna budowa kości. Koty niebieskookie, choć dopuszczane do wystaw, są oceniane niżej.

Charakter

Są to zgodne koty lubiące żyć w małych grupkach zawierających także kastraty młodzież i koty innych ras. Australijskie kotki są wspaniałymi i opiekuńczymi matkami.