Różana superpozycja

 Fotografia dość już czerstwa, wykonana przy okazji bez okazji, ułamek wieczności temu. Dzisiaj robi trochę za fotografię zastępczą, trochę za metaforę, a trochę nie robi nic.

 Od rana miałem załatwić dość ważną sprawę na drugim końcu miasta - zachwycony nie byłem, ale jak zawsze podnosiłem sobie morale, poprzez załadowanie fotoaparatury do torby i skrzesanie myśli, iż "złapie się coś ciekawego w kadr". Swojej sprawy w następstwie biurokracyjnego olewactwa nie załatwiłem i ani razu nie nacisnąłem spustu migawki.Dlaczego?

 I tu, od razu mówię, drogi Blogooglądaczu - jeżeli moje wynużenia Cię nudzą, tutaj przerwij czytanie.

 A więc, dlaczego? Nie ukrywam, że sprawcą całego zajścia jest duet BoskaWiola - Yanush i ich ostatnia, tramwajowa  sesja, którą pozwolę sobie prywatnie zatytuować "MPK czyli Miejski Portret Kobiecości". Moi drodzy - zwracam się tu głównie do autorów - wracając z bezowocnej wycieczki, mogłem jechać w domowe pielesze w "linii prostej". Jechałem dzisiaj dwunastoma składami (jeśli ktoś woli - tuzinem) tramwajów.

Widziałem dużo kobiet i dziewcząt - w wagonach i na przystankach. Chciałem przez moment uchwycić okiem jakiś ciekawy "Miejski Portret Kobiecości" - nie po to by kserować sesję "B-Y Duo" ( ;) ), ale by przekonać się czy ta sesja jest "prawdziwa".

 Jest - ale uchwycenie tego portretu w warunkach "naturalnych", bez modelki i "gorącej migawki" to wyzwanie graniczące z cudem, moi drodzy. "Miejski Portret Kobiecości" w warunkach naturalnego biotopu urbanistycznej przestrzeni jest poważnie zagrożonym gatunkiem, wypieranym przez płaskość, przekoloryzowanie, przesadę, kicz i gorycz zmęczenia.

 Dlatego też, z samego poszanowania wspomnianego materiału i pewnego psychicznego zniechecania egzystencjalną otoczką - lustrzanka dostała wolne a pojawia się ta stara fotografia trącąca różanym banałem. W światłoczułym podarunku dla całej kobiecości tego świata....