Dlatego,że ludzie ranią. Zabijają w nas to co piękne. Tracimy sens życia, i zaczynam nienawidzić siebie, życia, ludzi ,tych których powinniśmy kochać.Wszystko mija, a z Ciebie z tej pięknej istoty co pozostaje? Złość , wściekłość, ból , dumna z którą idziesz przez życie mając je za marne i nie warte złamanego grosza. Ludzie potrzebują ratunku, duszy dobrej, anioła czuwającego nad nami ,artystycznej duszy wprowadzającej na świat kolory. Człowieka odważnego broniącego przed kłamstwem, bólem fizycznym czy psychicznym. Człowiek mądrego ,który wytłumaczy nam co warte w życiu. Człowieka,który zatrzyma nam na zawsze obraz wspaniałego czasu ,wspomnienia abyśmy mogli o nim pamiętać . Człowieka ,który da nam miłość i ociepli w nas serce. Duszyczki ,która będzie chciała nam pomóc .