SICK

Czasem czuję się, jak bohater ksiązki. Dobrej powieści, najpewniej dramatu. Czuję wtedy, że każdy, którego oczy akurat smutne, może się ze mną utożsamić. Tak naprawdę żyję w realnym gównie, w którym to JA utożsamiam się z innymi bohaterami.
" - Chciałbym umieć jej pokazać tą miłość, którą czuję nawet teraz mocniej niż na początku. Chciałbym pomóc jej w nas jeszcze uwierzyć i zawsze być przy niej i być potrzebny. Rzeczywistość już mnie nie przeraża jak kiedyś, ale bez niej jestem pusty nawet gdy idę przed siebie.."

Z utożsamiania morału nie ma. Chyba, że cztery tabletki na receptę mają być TYM CZYMŚ. Nie czuję tego. Jedyne co czuję, że musze popić kolejną dawkę. Dużo większą dawkę.

you're the magic in my veins