Czas

Czas Odkąd pamiętam to on miał znaczenie Zawsze dawał czas na błogie zmyślenie Rzeczy nieistotnych i mało ważnych Krojących ten smutek rodzący się w snach Gdy przemykał się wolno przez palce I odnóża naszych myśli Zakrętów i ścieżek nieprzebytych Traktowałem go jakbyśmy mieli Czas... On na nowo ułożył nas Mentalnie określił byt Byśmy mogli dziś umrzeć A my biegniemy i dalej,,, Nie znamy celu i wiem nie poskładam go dziś Choć przestrzeń mnie goni Choć nie ma zbawienia I Bóg o nas zapomniał Nie ma przeznaczenia Wierzymy dalej w co dano nam sił Pędzimy bez tlenu przez świat Oglądamy emocje i twarze Zapominając, że... Czas... Dawno poukładał już w nas Przemocą wydarł co chciał Nadzieję zdławił jak my... Podobni do niego zapomnieliśmy.... Czym jest miłość On zaś zapomniał … Czym jest człowiek. By Michał Plewiński