amazing.

tak, nie jesteśmy normalne.

ejejej, dawno nie dodawałam żadnej notki, troche się zmieniło. zaczelismy ze sobą rozmawiac, on zaczał. dzis na wf dostałam z bara od kolegi, uuu, boli. jeszcze te głupie testy. a zauważyłam, ze ostatnio kreci sie kolo mnie duzo chlopakow, chodz ja wolalabym tego jednego. grrr, tesknie za nim, za ty usmiechem, ktorym obdarzal TYLKO mnie. byl moim całym swiatem, z reszta dalej jest. chyba sie to nie zmieni, nie potrafie przestac o nim myslec, dzis piszac próbny egzamin, przy kazdym zadniu zamiast robic te cholerne zadania to ja zastanawiałam sie co ON by zaznaczył. juz nie wiem kogo obarczyc wina za to co sie stało, najpierw byłam zła na niego, myslałam, ze jak go spotkam to mu złamie nos albo jaka inna krzywde, potem obwinialam siebie, ze moze niedostatecznie dosc jasno wyrazałam to co czuje, teraz sama nie wiem. sadze, ze takie jest moje przeznaczenie, zawsze, sama, sama, SAMA!

z reszta i tak nikt tu nie wchodzi, po co sie wysilam.