Czść dziewczynki kochane.

Czekam na pieniądze .. Jutro powinny przyjść , ale nie wiem.. 

Jak przyjdą muszę je odłożyć, bo przecież za pasem roczek ! ( Za 13 DNI ) , ale wyprawiany jest za 17 !

Nie wiem kiedy to zleciało. Ja po prostu nie mogę w to uwierzyć. Dla mnie to wciąż nie możliwe. Gdzie jest ta moja kruszynka, ważaca zalediwe parę kilo.. I mierząca kilkadziesiąt centymertów ? Dopiero teraz uświadamiam sobie, że to już nigdy nie wróci. Że moje dziecko potrzebuje coraz więcej mojej miłości, uwagi i opieki. Jest coraz starsze, coraz bardziej energiczne za chwilkę zacznie biegać... Zaraz przedszkole, szkoła, i założy swoją rodzinę.. A jak ja się nie zdążę nim nacieszyć co ja zrobię ? Nie wyobrażam sobie tego wszystkiego... Ten czas ucieka, a ja nawet nie ogarniam tego.. Dni są strasznie monotonne. Rano wstaje i szkoła, albo praktyki wracam po południa całe z synusiem, a weekendy całe razem.. 

30 czerwca mam pisemny egzamin.. Nie boję się, myślę, że zdam, bo z całej klasy to się jednak chyba najlepiej uczę.. Praktyczny nie wiem dokładnie kiedy jest . I z tym już gorzej, ale myślę, że podołam.. Chociaż ten stres mnie przeraża.. Jestem święcie przekonana, że dzień przed nie będę wgl jadła i spała.. Oby synuś trzymał za mamę kciuki :) I oczywiście Wy kochane :) To na pewno mi pomoże :) Nie ukrywam , że na próbnym pisemnym miałam 29 pkt na 40. Więc na prawdę całkiem dobrze mi poszło :) Ale nigdy nie wiadomo co Oni wymyślą na tym, który ja będę pisała w czerwcu.. W końcu skończę tą szkołę, bo na te fałszywe niektóre mordy patrzeć już nie mogę.. Przepraszam za wyrażenie, ale to jest taki fałsz, że aż nie mogę.. Mam ochotę im wszystkim powiedzieć co myślę.. Ale.. Ale muszę jeszcze chwilkę poczekać.. Powiem na sam koniec :)

Teraz uciekam do Was :)

Buziaczki kochane <3