Witam, witam! Że tak powiem: nie umarłam  - żyję. Doszłam do Częstochowy! Ba, byłam na Jasnej Górze. W prawdzie nie na kolanach, ale doszłam, choć nie raz miałam ochotę rzucić się w rów i już z niego nie wyjść. Ale to dzięki tej ekipie! Te trzynaście dni z Nimi to coś wspaniałego! Mimo, że pod koniec dnia byliśmy zmęczeni upałem, drogą, brakowało nam sił, co chwilę żartowaliśmy, mieliśmy ataki śmiechu. Robiliśmy sobie "imprezki", na których cinaliśmy pasztet i konserwy. No cóż. Jesteśmy nienormalni ! xD

    Tej Pielgrzymki nie da się opisać w dwóch, trzech, a nawet siedemdziesięciu zdaniach. Po prostu trzeba było tam być. To są niezapomniane przeżycia! Naprawdę. Tam każdy sobie pomaga, nikt nikogo nie zostawi na lodzie. Wiele się nauczyłam i teraz na niektóre rzeczy patrzę zupełnie inaczej. Jest tak jakoś . . .  piękniej!

     Poznałam mnóstwo nowych ludzi! Jak to jeden chłopak stwierdził, że: "pielgrzymka to + 100 znajomych na nk". Buhahaha. Coś w tym jest :)

Pozdrawiam wszystkie Pryszcze ! x3

Jaka siła jest w splecionych mocno dłoniach, 

Jaką moc ma spojrzenie w ludzkie oczy,

Jak dobrze jest, gdy ludzi łączy przyjaźń,

Każdy dzień inaczej się toczy.

Bo nikt nie ma z nas, tego co mamy razem.

Każdy wnosi z sobą to, co ma - najlepszego.

Zatem, aby wszystko mieć potrzebujemy siebie wzajem.

E D I T

Porządkowy: Dziesiąteczka, dochodzimy, dochodzimy! Łapiemy się wszyscy za kabelek. No co z Wami? Dochodzimy, dochodzimy . . .