RodzimySieByZycZyjemyByUmierac

Biegłą ile sił w nogach przez ciemne uliczki.Nie przyjemny zapach unosił sie w powietrzu mieszającsie razem z zapavhem krwi ofiary, która przed chwilą wpadła jej w ręce.Nie miała wyrzutów sumienia myślała że dobrze robi.
     -W końcu sobie zasłużył.- powiedział pod nosem i dalej biegła z uśmiechem na twarzy. 
Dobiegła na cmentarza do grobu  rodziców i jak zwykle przy nim płakała, może na ogól była silną osobą, która niczym sie nie przejmuje, potrafi nawet zabic... ale przy grobie zdejmowała maskę, którą nosiła przez cały dzień.Potrafiła tam siedzieć i wszytko im opowiadać czuła ich obok siebie.Zgineli podczas napadu na sklep,ona miała juz te swoje 13 lat i rozumiała już wszytko, od tamtego dnia zaczełą zakładać swoją maske...
Teraz  ma 15lat niczym sie nie przejmuje, nie zdaje z klasy do klasy, pije pali, ćpia, grozi jej nawet poprawczak.Jest pod opieką swojej babci tylko ona ją rozumie, ale i tak Anka( bo tak ma na imie bohaterka) nie o wszytkim jej mówi. Czasami dziewczyna ma wszytkiego dość, chce sie zabić i wtedy sięga po marichuane i pali joint'a  ale to jej pomaga na 2 godziny potem potrafi ryczeć nawet pół dnia.Tylko w domu czuje sie sobą.
Wyszłą ze cmentarza i dalej biegła przed siebie zatrzymała sie na chwile przy witrynie sklepowej i zobaczyłą tam wysoką, szczupłą nastolatke która własnie marnuje sobie zycie...

***Tak to moje opowiadanie ja je tam wysyłałam wolałam zostać anonimowa...***