bardzo dokładnie przeglądam ostatnią siebie. 

bardzo dokładnie zastanawiam się o który błąd wyrżnęłam tym razem.

bardzo dokładnie analizuję.

mam wrażenie że ostatnio bardzo wolno się uczę, ale uczę Lordzie Baelish.

mam wrażenie że ostatnio wogóle siebie nie słucham. chociaż słyszę,

mam wrażenie że ostatnio sobie nie ufam. a moja intuicja paczy i kiwa znacząco głową w moją stronę.

od kąd dostałam Cię od życia, zrozumiałam że wiele w relacjach można by inaczej.

od kąd oddałam Cię do życia, zrozumiałam że żeby być ze mną w relacji, trzeba być mi równie silnym żywiołem.

nie przetrwasz sztormu i 10 stopni skali beauforta jeśli sam nie jesteś skałą, lub współpracującą z wichurą wierzbą. w końcu zawsze znajde sposób, świadomy lub nie, by Cię złamać. potrzebuję obok siebie kogoś równie mocnego jak ja. kto opanuję moją wewnętrzną ciemną stronę mocy, zanim zeskaluje. kogo nie złamie jak zapałki jednym delikatnym powiewem. bo nadeszła Noc ciemna i pełna strachów,mimo że dzień jasny, piękny i pełen nadziei. Jedno jest czarne, a drugie białe. Istnieją lód i ogień. Nienawiść i miłość. Gorycz i słodycz. Ból i przyjemność. Zima i lato. Dobro i zło. Śmierć i życie. Wszędzie napotkasz przeciwieństwa. A we mnie przestała toczyć się wojna. 

"Pewnego dnia po prostu powiem: pieprzyć to wszystko; i pozwolę moim demonom pobawić się na zewnątrz."

więc w imię Cynicznych

- bawcie się dobrze, niekoniecznie mądrze.

- więc mi z góry wybacznie, bo napewno zapomne zawiele przeprosić.

i mimo że lojalnie uprzedzałam, że nastanie dzień kiedy przestanę się pierdolić a zacznę siać obok siebie zło, to nadal widzę zdziwienie na wielu twarzach. wydawałoby się że w środku mam słodką kluskę. a to kochani nie prawda. w środku mam wojownika, którego głęboko ukrywam, bo gdy przejmuje stery ma tylko 2 świętości.

tylko w Tobie wypatrzyłam taką samą naturę. i taką samą siłę. do dziś w sercu mi brzeczą echa, o tej naszej wzajemnej samoinieświadomości siły.