taka ona, szara Katka, nieumiejąca powiedzieć, dlaczego jest jej smutno.
nie umiem być tak szczera jak inne...
pełna wątpliwości i braku jednego z przyjaciół...
mam nadzieję, że to czytasz i odezwiesz się w końcu do mnie żeby wyjaśnić w czym problem.
brakuje mi tych rozmów, o wszystkim i o niczym, za odpałami i łzami...
nie mam komu powiedzieć o tych sprawach, o których mogłam powiedzieć Tobie.
jeśli jednak Twoja duma będzie większa, potrzebuję podziękować Ci za to, że byłeś wtedy,
kiedy potrzebowałam z kimś pogadać, nie dopominając się tego.
tymczasem matura.
nie ma tragedii, ale to co należało do tych 'przyjemniejszych' - już za mną.
boję się tego wyjazdu.
Tylko obserwowani przez użytkownika kathreen19
mogą komentować na tym fotoblogu.