2 rocznica śmierci Jana Pawła I

Rozkołysał się Dzwon Zygmuntowy, sercem kamiennym wezwał wszystkie dzwony: a na zew tych dźwieków spiżowych rozdrgały się serc ludzkich miliony. Ziemio polska- oto syn twój rodzony na Stolicę Piotrową wyniesiony. Mały punkcik na ogromnym globie urósł nagle w rozmiar niepojęty do najwyższej rangi dzięki Tobie podniesiona Polska- Ojcze Święty. A Tyś przyjął tę godność w pokorze, jako święte rozkazanie Bożęe. Choć powszednie wiadomo, że ideał nie istnieje, ponieważ człowiek jest istotą grzeszną i niedoskonałą jest ktoś, kto ten pogląd zakwestionował swoim życiem i postawą. Jedyny, niepowtarzalny autorytet w osobie Jana Pawła II. To on sprawił, że zacierały się granice między narodami i wyznaniami. Wszystko co czynił, każde Jego Słowo, każdy gest sprawił, że choć w części staraliśmy się być lepszymi i doskonalszymi, że chętniej wybaczaliśmy winy innym, byliśmy dla ciebie bardziej serdeczniejsi i bardziej wyrozumiali oraz więcej czasu poświęcaliśmy Bogu na modlitwie i w sakramentach!!