Tęsknie, tak cholernie tęsknie za Jego głosem, oddechem, który czułam przez pewien czas na swoim ciele, za jego słodkim mruczeniem do mojego ucha, gdy odgarniał kosmyki moich włosów. Dziś jest tam.. daleko ode mnie.Pragnę jedynie tego, aby poczuć właśnie ciepło Jego ramion, delikatność warg na swojej skórze. Chcę się do Niego zbliżyć, szepnąć mu co tak naprawdę do Niego czuję i zapewnić go, że będę silna ze względu na Niego, na nas i naszą wspólną przyszłość. 

Patrząc w wydarzenia z ostatniego miesiąca, musiałam być roztrzęsiona.
Musiałam w nie patrzeć z goryczą.
Gorycz jest smakiem wewnętrznym; smakiem duszy, która doznaje zawodu, albo rozczarowania.

Smak wchodzi we wszystko, co wypada nam czynić, mówić lub myśleć, przenika nawet nasz uśmiech. 
Czy naprawdę doznałam zawodu i rozczarowania?

Może to tylko zwyczajny bieg rzeczy zdeterminowany historią dwojga ludzi?